ISLAMI NË JAPONI

Duke krahasuar me vendet tjera të botës, në Japoni islami ka depërtur në kohët e fundit. Nuk ekzistojnë argumente të qarta për atë se islami në Japoni erdhi me anë të çfarëdo lloj propagande, përveç atyre rasteve individuale ku japonezët individualisht kontaktuan me muslimanët e vendeve tjera, por jo para vitit 1868.

Nën ndikimin e Perëndimit, japonezët në shekullin 19 filluan të njohtohen me islamin. Në të njejtën periudhë biografia e Muhammedit s.a.v.s. është përkthyer në gjuhën japoneze. Kjo ndihmoi që islami të plasohet në qarqet intelektuale të japonisë, por vetëm si pjesë e shkencës dhe pjesë e historisë dhe e kulturës.

Kontakti tjetër i rëndësishëm është realizuar në vitin 1890 kur Osmanët dërguan një anije në Japoni për të vendosur lidhje diplomatike në mes dy kulturave. Gjatë kthimit për në shtëpi, anija e quajtur Ertugol ishte fundosur, ku kishin humbur jetën 540 persona.

Supozohet se muslimanët e parë japonez ishin Mitsutaro Takaoka, i cili islamin e kishte pranuar në vitin 1909, dhe pasi që e kishte kryer haxhin në Mekke e morri emrin Omar Yamaoka, pastaj Bumpachiro Ariga i cili në të njejtën periudhë udhëtoi për në Indi për shkak të tregëtisë, dhe kaloi në islam nga ndikimi i muslimanëve lokalë pas së ciëlës e morri emrin Ahmed Ariga. Megjithatë, studimet e fundit zbuluan se edhe një japonez me emrin Torajiro Yamada ishte njëri ndër muslimanët e parë japonezë i cili e kishte vizituar Turqinë, për të shprehur keqardhje për fatkeqësinë e cila kishte goditur anijen Ertugul. Atje e kishte pranuar islamin dhe e morri emrin Abdul Halil, dhe sigurisht se pastaj ka udhëtuar për në Mekke.

Bashkësia islame nuk u formua para ardhjes së refugjatëve nga Turkmenistani, Uzbekistani, Tadžikistani, Kirgistani, dhe Kozakëve e turko-tatarëve të cilët me qindra të tillë erdhën nga Azia qendrore dhe Rusia në fillim të revolucionit Bolshevik. Muslimanët të cilët fituan azil në Japoni, u vendosën në disa qytete të mëdha dhe filluan të formojnë bashkësi të vogla islame. Një numër i japonezëve e pranuan islamin duke kontaktuar me ata.

Me formimin e këtyre bashkësive të vogla islame, janë ndërtuar edhe disa xhami, prej të cilave më e njohura prej tyre është xhamia Kobe e cila ishte ndërtuar në vitin 1935 ( xhamia e vetme e vjetër në Japoni), pastaj xhamia e Tokios e ndërtuar në vitin 1938. Këtu duhet përmendur faktin se një numër i vogël i muslimanëve japopnez morrën pjesë në ndërtimin e këtyre xhamive, dhe se kurrë asnjë imam nuk ishte me origjinë japoneze.

Gjatë luftës së dytë botërore, Japonia përjetoi një «bum islam» Qeveria ushtarake kishte formouar qendra dhe organizata për hulumtime të botës islame dhe të musliamnëve. Por, as organizatat e as qendrat të këti lloj hulumtimi kurrë nuk ishin kontrolluar apo udëhhequr nga muslimanët, e as që caku i tyre ishte propagandimi i islamit. Qëllimi kryesorë ishte që armata të mbledhë shënime të domosdoshme për islamin dhe për muslimanët, sepse në zonat të cilat ishin të okupuara nga japonezët gjendeshin bashkësi të mëdha muslimane (Kina dhe Azia Juglindore). Me përfundimin e luftës, në vitin 1945 përfundoi edhe puna e këtyre organizatava.

«Bumi tjetër islam» u aktivizua nën hijen e «bumi arab» pas shokut të naftës në vitin 1973. Mediat Japane i kushtuan rëndësi të madhe botës islame, e sidomos rëndësi të mdhe i kushtuan botës arabe pasi që kuptuan rëndësinë e këtyre shteteve për ekonominë japoneze. Me këtë publicitet shumë japonezë të cilët nuk kishin kurrfarë njohuri për islamin, kishin mundësi që të shohin skenat e haxhit në Mekke, dhe të ndëgjojnë ajetet Kur’anore. Krahas shumë kalimeve të sinqerta në islam, ndodhën edhe shumë kalime masovike, për të cilat thuhet se ato ditë numëronin me dhjetra mijëra të tillë. Por, pas përfundimit të shokut të naftës, shumica e atyre të cilët kishin kaluar në islam, u zhduken nga skena.
E ardhmja e islamit në Japoni

«Në vitet të cilat vijnë duhet të vijë deri te një zhvillim i konsiderueshëm i islamitit në Japoni», thotë Nur Ad-Din Mori, «sepse nëse nuk do të vie deri te kjo atëherë nuk mund të flasim për të ardhmen e islamit në këtë vend». Mori qëndron fortë pranë fjalës së tij, ku thotë se këtu qendron pika kryesore sepse kohëve të fundit në Japoni janë kthyer 5 studentë nga studimi i shkencave islamike nga vendet arabe. Dy prej tyre kanë diplomuar në universitetin Ummul-Kur´an në Mekke, njëri në universitetin islamik në Medine, njëri në kolegjin e Tripolit, dhe njëri në universitetin e Katarit. Edhe pse numri nuk është aq impresionues, ai paraqet rritje të rëndësishme në skenën japoneze, sepse krahas këtyre pesë studentëve, 20 vitet e fundit diplomuan 6 studentë në vendet arabe, ku tre prej tyre kishin diplomuar në fusha tjera e jo në ato të shkencave islame.

Mori i cili kishte studiuar teologjinë, dhe shkencat islame në Mekke është njëri ndër këta pesë. Ai mbështet përgjegjësinë e tyre: «Islami është shkencë e njohurisë dhe ne nuk mund të ngritemi lartë pa studiuar. Mendoj se mundi dhe aktviteti të cilët janë të drejtuar kah zgjidhja e këtij problemi janë të vogla.»

Deklarata e Morit zbulon edhe një problem në Japoni: janë të paktë ata të cilët mund t’ju mësojnë japonezëve islamin në gjuhën e tyre amtare…